Eerste schoolweek.

Dinsdag ging weer om half 8 het wekkertje. Na het ontbijt hebben we brood klaargemaakt (wordt nu helaas niet meer voor me klaargezet in de koelkast:p) en toen zijn we naar school gegaan. Het is ongeveer 25 minuten lopen, best lang dus en daarom waren we van plan om snel opzoek te gaan naar een tweedehands fiets. Net als maandag hebben we op dinsdag 2 uur marketing en 2 uur Financial accounting, allebei in het Engels en best wel te volgen. De vakken heten: introduction to marketing/Financial accounting, dus daarom leren we echt alleen de basis.
De klas bestaat voornamelijk alleen maar uit Spanjaarden en een paar Erasmus studenten, waaronder wij en twee meiden uit Zweden en een uit Duitsland. Om 13 uur waren we klaar, toen boodschappen gedaan en verder gechilt.

In de middag wilden Demi en ik, na wat twijfel, toch maar even gaan kijken bij het strandfeest. Door de sms’jes van Marieke toch wel nieuwsgierig geworden en we wilden wel even profiteren van de gratis sangria. Marieke vertelde ons dat als we uitstapten vanzelf de muziek wel hoorden dus dat de weg vanzelf sprak. Toen wij uitstapten in de straat dat Google Maps ons vertelde, kwamen we er al snel achter dat we helemaal verkeerd zaten. Demi en ik natuurlijk balen. Ondertussen was het rond 20 uur en we wisten dat als we toen nog een andere bus gingen zoeken dat we voor tien minuten op het feest konden zijn. Toen hebben we maar een ijsje genomen, een buskaart gekocht en daarna zijn we naar huis gegaan met de bus. Dit bleek dus weer de verkeerde bus te zijn. Onderweg keken we om ons heen en we herkende helemaal niks en we hadden het idee dat we steeds verder van ons huis reden. We zijn uitgestapt bij het ‘gekkenhuis’ van Zaragoza. Het was al donker dus dan hoor je op zo’n plek al snel geluiden wat het niet zo fijn maakte:p. We hadden geen kaart bij ons, maar gelukkig met ons beste Spaans, hebben we de weg naar huis gevonden (flink balend dat we twee keer de verkeerde bus hadden genomen en geen gratis drank hebben kunnen krijgen).

Woensdag hadden we klas van 10 tot 13 (wordt steeds zwaarder). 2 uurtjes business administration en een uur informatica. Er was ons verteld dat alle eerstejaars vakken in het Engels werden gegeven, maar toen de les ‘business administration’ begon bleek de desbetreffende docent geen woord Engels te spreken en Demi en ik begrepen er dan ook vrij weinig van. Gelukkig was de les met een uurtje afgelopen en we hadden dan ook snel besloten dat we dit vak niet wilden volgen. Toen op naar de ETUZ. Om 12.10 uur zou de les beginnen, maar de docente kwam gerust 15 minuten te laat (voor een les van 50 minuten) en zei daar dan ook niet over, is heel normaal.
Voor de les vertelde ik haar dat Demi en ik Erasmus studenten waren en dat ons Spaans nog niet goed genoeg was om de les goed te kunnen volgen. Ze vertelde dat zij ook twee jaar in Duitsland had gestudeerd als Erasmus student en daardoor ook meerdere talen spreekt. Als we iets niet begrijpen kunnen we dat dus gewoon in het Engels vragen.
Woensdagmiddag rustig aangedaan en in de avond zijn we naar een bar gegaan voor uiteraard: Barcelona-Ajax. Demi en ik hebben daar Marieke gemeet en er waren ook andere Nederlandse jongens dus dat was gezellig!

Donderdag hadden we weer les van 9 tot 13 uur, met een uurtje pauze. Van 9 tot 11 hadden we ‘introduction to law’ (rechten), wat echt best moeilijk is. Maar Demi en ik volgen liever dit basisvak in het Engels, dan een derdejaars Spaans vak, wat waarschijnlijk moeilijker is om te volgen. We moeten hier trouwens nog wel goedkeuring voor krijgen en anders moeten we weer wat anders gaan verzinnen (waar ik vrij weinig zin in heb, aangezien alle lessen op dezelfde tijd vallen is het met het rooster maken erg lastig).
In de middag zijn we gelijk doorgelopen naar ‘San Francisco’, een faculteit van de universiteit van Zaragoza, waar we ons welkomstpakket wilden halen. Je krijgt dan een ‘Erasmusbandje’ wat je gratis toegang geeft in clubs met studentenavonden en er zitten nog wel wat andere leuke dingen in. Na een uur zoeken konden we het helaas niet vinden en omdat alles om 14 uur dichtging, konden we ook niet verder zoeken. Na 17 uur hebben we het nog een keer geprobeerd en gelukkig hebben we het kantoor toen gevonden. En wat denk je, kantoor dicht. Weet niet zo blij, aangezien we hadden gelopen voor niks. We zouden die avond een Facebookberichtje sturen naar de organisatie zodat we vrijdag het pakket op zouden kunnen halen.

Eindelijk was het dan vrijdag, laatste dagje voor het weekend. Eerst hebben we weer twee uur law gevolgd en daarna nog twee uur informatica op de ETUZ. Vanaf de ETUZ wilden we de bus terug naar huis nemen. Onderweg merkten we (alweer) dat we de straten waarin we reden niet bekend waren bij ons. Toen zijn we op een gegeven moment maar uitgestapt en het bleek dat we al ver achter het station waren (ruim een half uur lopen naar ons huis). Die middag was het 35 graden en met lange broek naar huis lopen was niet zo fijn, zeg maar.
Maar goed, toen we dan eindelijk thuis waren, hebben we het welkomstpakket opgehaald en daarna lekker op de bank neergeploft terwijl Natalia een pasta maakte wat erugggg goed smaakte.
Dit weekend is Adri bij zijn familie in Yecla, dus helaas niet bij mij. Ach, gelukkig is Barcelona niet zo ver.

Zaterdag hebben we heel lang geslapen, in de middag boodschappen gedaan en verder in de zon gezeten. We hebben met zijn drieën pizza gemaakt in de, toen gemaakte, oven en die smaakte ook super lekker. Natalia had alle ingrediënten gekocht en zelf het deeg gemaakt. Ik leek wel drie maanden zwanger toen alles op was, veel te veel gegeten, maar yolo.
In de avond zijn Demi, Natalia en ik naar Marieke, Larissa en Priscilla gegaan en daar gechilt. Het huisje is wel kleiner dan dat van ons, maar het uitzicht tien keer zo mooi, zo hebben we allemaal wat. Rond 1.15 uur zijn we weer weggegaan, aangezien toen de laatste bus terug ging. Toen we vijf minuutjes in de bus zaten zei Demi dat ze het knap vond dat we nu eindelijk eens in de goede bus zaten. Niks bleek minder waar natuurlijk. Na vijf minuten stopte de bus met rijden en vertelde de chauffeur: ‘It’s too late.’ We moesten noodgedwongen uitstappen en 40 minuten teruglopen. Fijn,fijn,fijn.

Vandaag zijn we rond 10 uur opgestaan. Om 11 uur zijn we naar het strand gegaan en hebben de bus gepakt. Onderweg was er weer sensatie. Bij een van de eerste haltes stapte een man en vrouw in die ontzettend tegen elkaar aan het schreeuwen waren. Het liep helemaal uit de hand: die vrouw pakte die man bij zijn shirt en die man sloeg de vrouw en spuugde in haar gezicht. Die vrouw was boos joh, noooooh, ik werd er bang van. De hele bus ging zich er natuurlijk mee bemoeien. Demi en ik waren blij dat we achterin zaten. De buschauffeur zette de bus stil en al snel kwam er politie. De vrouw weigerde uit te stappen maar uiteindelijk is ze toch uitgestapt.
Daarna ging de bus weer rijden. Toen de halte eraan kwam waar wij eruit moesten, heeft Demi op het stopknopje gedrukt maar we zijn niet bij de halte gestopt. We zijn toen de eerstvolgende halte uitgestapt en hebben aan mensen de weggevraagd. ‘Bestante lejos, lejos’ (best ver). Na een uur(!) gelopen te hebben zijn we dan eindelijk op het strand aangekomen.
Na 15 uur zijn we weer teruggegaan. En wonder bij wonder was dit de goede bus. Toen we thuis waren snel klaargemaakt en gewacht op Marieke en Casper en Stefan (twee Nederlandse jongens die we woensdag hadden ontmoet). Gezellig gehad, maar de stand had het natuurlijk wel een beetje bedorven.

Dat was mijn weekje! Morgen begint de tweede schoolweek alweer, ben benieuwd! Foto´s zet ik er later op, ga zo lekker slapen, op Facebook staan ook wat foto´s!
(Tot 5 oktober trouwens elke dag 25+ graden, helemaal super).

Adiossss